Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Παύση λειτουργίας της ΚΕΑ

Αγαπητοί συναγωνιστές, αγαπητές συναγωνίστριες


η Κίνηση Επαναστατικής Αριστεράς (ΚΕΑ) παύει οριστικά τη λειτουργία της.


H συλλογικότητα ΚΕΑ αποφασίζοντας την παύση της λειτουργίας της απέσυρε ταυτόχρονα και την «πρόταση δημιουργίας χώρου διαλόγου και κοινής δράσης των δυνάμεων της επαναστατικής αριστεράς» την οποία πρόσφατα διατύπωσε και απηύθυνε ως ΚΕΑ, αφού διαπίστωσε την εξαιρετικά περιορισμένη ανταπόκριση που έλαβε η πρωτοβουλία αυτή. Οποιοδήποτε κείμενο διακινείται από εδώ και στο εξής με την υπογραφή της ουδεμία σχέση έχει με την ΚΕΑ, εφόσον αυτή έπαυσε τη λειτουργία της από την 7η Νοεμβρίου.
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Εκτιμήσεις της 2ης Πανελλαδικής Ολομέλειας της ΚΕΑ


ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ -ΚΕΑ

Εκτιμήσεις της 2ης Πανελλαδικής Ολομέλειας


Πραγματοποιήθηκε το διήμερο 30 – 31 Ιουλίου η 2η πανελλαδική ολομέλεια της Κίνησης Επαναστατικής Αριστεράς – ΚΕΑ η οποία και κατέληξε στις παρακάτω εκτιμήσεις που παρατίθενται συνοπτικά.


Α. Η πολιτική συγκυρία

Δεν χωρά αμφιβολία ότι την περίοδο που διανύουμε είναι σε εξέλιξη  η μεγαλύτερη σε βάθος και έκταση επίθεση σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας και της νεολαίας μεταπολιτευτικά.

Ήδη το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής» αποτελεί νόμο του αστικού κράτους. Ένας νέος γύρος λεηλασίας των κατακτήσεων των εργαζομένων βρίσκεται σε εξέλιξη που περιλαμβάνει: ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις στο δημόσιο τομέα,  φορολογική αφαίμαξη των εργαζομένων. 

Δεν χωρά αμφιβολία ότι αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα του μνημονίου και των αναθεωρήσεών του, των αντεργατικών νόμων και διαταγμάτων (νόμοι Λοβέρδου - Κατσέλη) που σήμαναν την περικοπή σε ευρεία κλίμακα μισθών και συντάξεων, τον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών (υγεία, παιδεία), την περεταίρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την προσπάθεια καθήλωσης και διάλυσης του εργατικού κινήματος.

Ωστόσο, η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου δεν αποτελεί παρά μια πρόσκαιρη νίκη της κυβέρνησης καθώς δεν λύνει το πρόβλημα της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού. Εκτιμούμε πως το επόμενο διάστημα θα γίνει προσπάθεια να επιβληθούν νέα μνημόνια.

Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, παρ’ όλα αυτά, πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες ευρείας αμφισβήτησης όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και του αστικού πολιτικού συστήματος και του προσωπικού του συνολικά. Οι τάσεις αμφισβήτησης εκφράστηκαν στους μεμονωμένους εργατικούς αγώνες (απεργίες κλάδων) αλλά και στο «κίνημα των πλατειών» με αντιφατικά χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερα σε σχέση με το κίνημα των πλατειών, χρειάζεται να κάνουμε την εκτίμηση ότι αυτό ηγεμονεύτηκε σε μεγάλο βαθμό από διαταξικές – εθνοκεντρικές και σε μεγάλο βαθμό μικροαστικές αντιλήψεις, ενώ πολλές φορές υπήρξε εχθρικό προς το εργατικό κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε και η στάση δυνάμεων της αριστεράς.

Σε σχέση με τους εργατικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν την προηγούμενη περίοδο, είναι προφανές πως αυτοί δεν ήταν αντίστοιχοι του βάθους και της έκτασης της αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου. Οι πανεργατικές απεργίες προκηρύχθηκαν υπό την πίεση της λαϊκής κατακραυγής και σε μια προσπάθεια να σωθεί η «τιμή» τα συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Είναι χρήσιμο, επίσης, να αναφέρουμε πως όσο θα βαθαίνει η αντεργατική επίθεση, θα βαθαίνει και η ολοκληρωτικού τύπου αναμόρφωση του αστικού κράτους καθώς και η θωράκισή του απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.   Χωρίς αμφιβολία το επόμενο διάστημα θα πρέπει να αναμένουμε και περαιτέρω αντιδραστική αναμόρφωση του νομικού πλαισίου που διέπει τα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες. Η αντιμετώπιση από την πλευρά του κράτους με όργιο καταστολής της τελευταίας πανεργατικής απεργίας (28 – 29 Ιουνίου), η εφαρμογή του τρομονόμου και οι εξοντωτικές ποινές στην υπόθεση της «κατσαρόλας», η συζήτηση για χρήση νέων κατασταλτικών μέσων (πλαστικές σφαίρες, απαγόρευση διαδηλώσεων κλπ), αποτελούν ενδείξεις μόνο της αυταρχικής σκλήρυνσή του κράτους.

Στο μέτωπο της παιδείας, η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη και την καθήλωση του φοιτητικού κινήματος την προηγούμενη περίοδο, προχωρά εν μέσω καλοκαιριού στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση. Αιχμές του νομοσχεδίου αποτελούν: ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας διοίκησης των ιδρυμάτων και η κατάργηση του αυτοδιοίκητου, η κατάργηση του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η διάλυση του πανεπιστημιακού χαρακτήρα των σπουδών και η υπαγωγή τους στις τρέχουσες ανάγκες του κεφαλαίου, η ρευστοποίηση των εργασιακών σχέσεων των πανεπιστημιακών, η διεύρυνση της ελαστικής απασχόλησης, οι διαγραφές φοιτητών, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Στόχος είναι η συνολική μετατροπή του πανεπιστημίου σε ίδρυμα παροχής υπηρεσιών, που θα συνδέεται άμεσα με την επιχειρηματική δραστηριότητα και θα λειτουργεί με κριτήρια ανταγωνιστικότητας – ανταποδοτικότητας. Σε αυτό το πλαίσιο ευθυγραμμίζονται και τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που έχει το πανεπιστήμιο και συνεπώς επιτείνεται ο ρόλος του ως ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, δηλαδή ως μηχανισμός ενσωμάτωσης-υποταγής στην αστική ιδεολογία.

 
Β. Οι πολιτικές δυνάμεις

Σε σχέση με τις πολιτικές δυνάμεις, χρειάζεται να αναφέρουμε πως αν και φαινομενικά η ενότητα ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου δεν υπήρξε, στην πραγματικότητα επί των σημείων του νόμου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ βάδισαν από κοινού.

Το ΚΚΕ εμμένοντας στη γραμμή της λαϊκής οικονομίας – εξουσίας (χωρίς ανατροπή) δεν κατάφερε (γιατί δεν θέλησε) να συμβάλλει στην ανάπτυξη μαχητικών εργατικών αγώνων. Σε ότι αφορά τις δυνάμεις που σε διάφορες εκδοχές προβάλλουν ένα αριστερό σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα (άσχετα αν βαφτίζεται η όχι «αντικαπιταλιστικό») εντός του καπιταλισμού, είτε σαν αυτοσκοπό είτε σαν «βήμα», χωρίς να θέτουν στο σήμερα θέμα εργατικής εξουσίας: Ο ΣΥΝ/Συριζα, σε μεγάλο βαθμό ενεπλάκη με το κίνημα των πλατειών, ακροβατώντας ανάμεσα στον ευρωπαϊσμό και στην αυτοδύναμη (καπιταλιστική) εθνική ανάπτυξη της επιστροφής στη δραχμή.

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το προηγούμενο διάστημα συμμετείχαν στο κίνημα των πλατειών επιλέγοντας την σιωπή απέναντι στις πιο αντιδραστικές του πλευρές, όπως οι αποφάσεις της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος για κατάργηση των κομμάτων και η άρνηση συντονισμού με σωματεία βάσης. Η ένταξή τους στον ευρύτερο χώρο της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας επιβεβαιώνεται από την σταθερή στήριξη της διαπλεκόμενης με τις διαφημίσεις και τις επιχορηγήσεις της Ε.Ε Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) και τις μετωπικές προσπάθειες με τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό κίνημα που δεν διαφοροποιούνται ουσιαστικά από τη ΓΣΕΕ ή προτείνουν ένα μίνιμουμ πρόγραμμα «αντίστασης» χωρίς πολιτική  πρόταση (Δεν πουλάμε, Δεν χρωστάμε, Δεν πληρώνουμε). Ταυτόχρονα συγκροτήθηκε  πρόσφατα και «Πρωτοβουλία κατά της Ε.Ε», με δυνάμεις που πρωτοστάτησαν στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ όπως η ΚΟΕ. Η πρωτοβουλία αυτή, παρά την αριστερή φρασεολογία προτείνει σαν άμεσο στόχο την «έξοδο από το Ευρώ» και την «ρήξη με την Ε.Ε» χωρίς εργατική εξουσία, δηλαδή από μια αστική κυβέρνηση.


Γ. Το πολιτικό μέτωπο της επαναστατικής αριστεράς

Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου εκτός από μια πρόσκαιρη νίκη της κυβέρνησης – όπως ήδη αναφέρθηκε – αντανακλά και την στρατηγική ήττα της αριστεράς, είτε στην παραδοσιακή είτε στην νεοκεϋνσιανή εκδοχή, να προτάξει μια επαναστατική – εργατική απάντηση στην κρίση.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι κρίσιμη η εμφάνιση με μαζικούς όρους μιας επαναστατικής γραμμής αλλά και του πολιτικού μετώπου της επαναστατικής αριστεράς. Σε αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε το επόμενο διάστημα για να υπάρξει το συντομότερο δυνατό ο καθοριστικός για την έκβαση της ταξικής πάλης παράγοντας του πολιτικού επαναστατικού μετώπου. Είναι σαφές για εμάς πως για την συγκρότηση του μετώπου δεν προσδοκούμε σε ένα μίνιμουμ πολιτική συμφωνία ως  αποτέλεσμα συνεννοήσεων – ποσοστώσεων – ή κάθε είδους οργανωτικών μέτρων πέρα και έξω από διαδικασίες του ίδιου του μετώπου. Αυτή η μεθοδολογία,  κατά τη γνώμη μας, έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει. Δεν προσδοκούμε σε ένα πολιτικό μέτωπο – άθροισμα συλλογικοτήτων. Κυρίως, προσδοκούμε, στο πολιτικό μέτωπο των μελών του και στην αναγκαία ανάπτυξη μέσα από αυτό του επαναστατικού προγράμματος.

Η διαδικασία συγκρότησης του πολιτικού μετώπου, με την σχετική της αυτοτέλεια, μπορεί να αναπτυχθεί παράλληλα, να τροφοδοτήσει και να τροφοδοτηθεί από την συγκρότηση και ανάπτυξη ανεξάρτητου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του κινήματος. Στην παρούσα φάση μπορεί να εκφραστεί από την κοινή πάλη πολιτικών και εργατικών συλλογικοτήτων για να πέσει η κυβέρνηση του κεφαλαίου και των μνημονίων, για έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ από τη σκοπιά της εργατικής εξουσίας. Μια τέτοια προσπάθεια δεν μπορεί παρά να οριοθετείται από λογικές «κατοχής» ή «εθνικών λύσεων» - οι οποίες και παραπέμπουν στη συμμαχία με την «ενδογενή»-«εθνική» αστική τάξη.  

Σε αυτή την κατεύθυνση θα πάρουμε και ανάλογες πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα.          


Δ. Άμεσα καθήκοντα  

Πρώτη σημαντική μάχη το επόμενο διάστημα αποτελεί η διαδήλωση στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Κινούμαστε στην κατεύθυνση ανεξάρτητης συγκέντρωσης και ανεξάρτητης πορείας στην διαδήλωση της ΔΕΘ. Ούτε με το ΠΑΜΕ της καθήλωσης των αγώνων, ούτε με την ΓΣΕΕ του ξεπουλήματος, της «παγωμένης εθνικής συλλογικής σύμβασης», του μνημονίου και της συνδιαλλαγής. Τόσο μέσα από το ήδη συγκροτημένο ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών όσο και μέσα από την δράση στα σωματεία, στις συλλογικότητες και τους χώρους δουλειάς, θα εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Επιπλέον, συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην πάλη ενάντια στην αντιδραστική αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος και για την σύνδεση του γενικότερα με τους εργατικούς αγώνες, για την ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου και του μνημονίου.

Αθήνα, 3 Αυγούστου 2011  
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΚΕΑ για την 48ωρη απεργία (28 & 29/6)


 ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 & 29 ΙΟΥΝΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 28 ΙΟΥΝΗ 10 :30 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Σε ένα τοπίο κοινοβουλευτικής χούντας, με την κοινωνικά έκπτωτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το  ΔΝΤ  να καταργούν κάθε δικαίωμα στην εργασία και σε μια αξιοπρεπή ζωή γίνεται όλο και πιο φανερό πως  ο μόνος δρόμος η μόνη ρεαλιστική επιλογή για τον κόσμο της δουλειάς και την νεολαία είναι  η ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ η συντριβή του παλιού πολιτικού συστήματος με τα κόμματά του, τους έμμισθους συνδικαλιστές του, και την άγρια κοινωνική εκμετάλλευση.

Ούτε τα ψευδοδημοκρατικά δημοψηφίσματα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, ούτε η αλλαγή «μείγματος πολιτικής» που προτείνει η ΝΔ μπορούν να βγάλουν από το αδιέξοδο τους εργαζόμενους . Όλα αυτά δεν αποτελούν παρά προσπάθειες του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος να κερδίσει χρόνο και να βρει τρόπους επιβίωσης τόσο για  το ίδιο όσο και για τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου που υπηρετεί. Το ενδεχόμενο της συνολικής ανατροπής τους είναι που τους τρομάζει , η πιθανότητα να τους πετάξει στα αζήτητα της ιστορίας ένα ανατρεπτικό  εργατικό κίνημα είναι που φοβούνται και αυτό θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία.

Την ίδια στιγμή η αριστερά είτε ζητάει εκλογές για να μετατρέψει την κοινωνική αγανάκτηση σε ψήφους και βουλευτικές έδρες είτε τα μέλη της μεταμφιέζονται σε “ανένταχτους αγανακτισμένους “προσπαθώντας να ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά της κοινωνική οργής. Ταυτόχρονα  τρομάζουν ακόμη και στο ενδεχόμενο να ζητήσουν τώρα έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ (παρά τα διάφορα λεκτικά σχήματα)  , επιμένοντας σε μια λογική λογιστικού ελέγχου του χρέους και επιστροφής σε μια προηγούμενη φάση του καπιταλισμού. Είναι μια αριστερά που στην πράξη  ψάχνει τρόπους ομαλής επιστροφής σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο της δεκαετίας του 80.

Η λύση για την κοινωνική πλειοψηφία, δεν βρίσκεται  σε ένα «αναμορφωμένο» ή ανασχηματισμένο αστικό πολιτικό σύστημα που θα βγάλουν οι κάλπες, ούτε στις καρέκλες των «αριστερών κυβερνήσεων» παρά μόνο στον αγώνα για να φύγουν όλοι και να κυβερνήσουν οι εργαζόμενοι με τα δικά τους όργανα πάλης, τις συνελεύσεις και τις επιτροπές τους  στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές

Η διέξοδος βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, στην δύναμη ενός εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που είναι ανάγκη να συναντηθεί με την κοινωνική αγανάκτηση και να απαιτήσει την ανατροπή της  χούντας ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ θέτοντας τις βάσεις για την συνολική επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.  

Αυτή η ανάγκη προκύπτει μέσα και από την εμφάνιση του κινήματος των πλατειών, ένα πολύμορφο κίνημα που ηγεμονεύεται, με ευθύνη και της αριστεράς,  σε ένα μεγάλο μέρος του από αντιλήψεις εθνοκεντρικές - διαταξικές , δήθεν «ακομμάτιστες», και εκτόνωσης της κοινωνικής οργής στα πλυντήρια της «διαφθορολογίας» τα οποία  θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν για αντιδραστικές λύσεις  .  Ωστόσο, η εμφάνιση αυτού του κινήματος, παρά τις αντιφάσεις του, υποδεικνύει με σαφήνεια την κρίση νομιμοποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Η πραγματική συμβολή του εργατικού κινήματος δεν βρίσκεται  στην απαξίωση της κοινωνικής οργής ούτε στην καιροσκοπική «παραίτηση» από την πολιτική και ταξική ταυτότητα που επιλέγουν ρεύματα για να «επικοινωνήσουν» με το ευρύτερο ρεύμα αμφισβήτησης που αναπτύσσεται, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να καταργήσουν την εργατική πορεία σε μέρα Γενικής Απεργίας. Βρίσκεται στην ενίσχυση των αυτοτελών πρωτοβουλιών του εργατικού κινήματος στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς  για να γίνει η αγανάκτηση πραγματική δύναμη ανατροπής και όχι καύσιμη ύλη για τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα που έρχονται.

Η λύση βρίσκεται στην εμφάνιση ενός πλειοψηφικού κοινωνικού κινήματος εργατών που σε  διαχωρισμό με τον εργοδοτικό, ξεπουλημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και σε σύγκρουση με το καθεστωτικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα θα επιλέξει να ζήσει χωρίς εκμετάλλευση σε μια κοινωνία απελευθερωμένη από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου.

Μια τέτοια προοπτική περνά μέσα από την ανεξάρτητη από την αστική πολική και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό οργάνωση του κόσμου της εργασίας, μέσα από ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα των εργατών που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία θα παράγουν πολιτική, ιδεολογία, πολιτισμό στην βάση της εργατικής δημοκρατίας και της ισότιμης έκφρασης όλων των απόψεων και θέσεων.

Γιατί η εργατική δημοκρατία διαχωρίζεται με όσους   βρίσκονται στο πλευρό του κεφαλαίου και του κράτους, με όσους  καπηλεύονται την κοινωνική δυστυχία και οργή καπελώνοντάς τις με φασισμό και εθνικισμό, με όσους πίσω από τις ακομμάτιστες διακηρύξεις θέλουν να καταργήσουν το δικαίωμα των εργατών να οργανώνονται για να μείνει άθικτο το μεγάλο κόμμα του κεφαλαίου, το κράτος και οι μηχανισμοί του. 

Για όλους αυτούς λόγους συμπορευόμαστε και καλούμε εργαζόμενους, νεολαία , σωματεία , επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες να συμβάλλουν στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από την Πρωτοβουλία για την  δημιουργία Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα των εργατών που στοχεύει να αποτελέσει ελάχιστη συμβολή στην ανάγκη να υπάρξει ένα εργατικό κίνημα που θα παλέψει μέχρι την τελική ανατροπή.

Η 48ωρη απεργία που έχουμε μπροστά μας μπορεί να κάνει πράξη την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ως  βασική και αναγκαία προϋπόθεση για να γυρίσουμε σελίδα, να αλλάξουμε ολοκληρωτικά τον τρόπο που δρούμε, ζούμε και δουλεύουμε.  Για να γίνει  η 48ωρη απεργία  ένα αποφασιστικό βήμα, για  να νικήσουν οι ανάγκες και τα δικαιώματα μας, πετώντας την κυβέρνηση του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΔΝΤ στο περιθώριο της κοινωνικής ιστορίας.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΗΝ ΟΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-

ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Εκδήλωση της ΚΕΑ στην Πάτρα

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Εκδήλωση - Συζήτηση: Τετάρτη 25/5, ΝΟΜΙΚΗ


Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Ανακοίνωση της Κίνησης Επαναστατικής Αριστεράς

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ

Η χουντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που διαλύει τις ζωές νεολαίας και εργαζομένων, που έχει εξωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην φτώχεια και στην εξαθλίωση δεν διστάζει να εξαπολύει τις ορδές των κατασταλτικών μηχανισμών της, στο κόσμο του αγώνα, μεταχειριζόμενη ωμή, φασιστική βία.

Αποτέλεσμα αυτής της φασιστικής πρακτικής, ήταν δολοφονικά χτυπήματα σε διαδηλωτές της χθεσινής απεργίας όπου πάνω από 100 αγωνιστές τραυματίστηκαν, εκ των όποιων δύο βρίσκονται σε πολύ σοβαρή κατάσταση στα νοσοκομεία Νίκαιας και Ευαγγελισμού. Η χούντα του ΠΑΣΟΚ και του κεφαλαίου, και το κράτος της δολοφονικής βίας και καταστολής δεν θα σταματήσουν τους εργαζόμενους και την νεολαία, δεν θα τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη, δεν θα καταφέρουν να τιθασεύουν την οργή των εργαζόμενων.

Η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους με τον πιο ξεκάθαρο και μαχητικό τρόπο. Η ανάγκη της αυτοοργάνωσης του εργατικού κινήματος και του κινήματος της νεολαίας και της ρήξης με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, η ανάγκη να φύγει τώρα η χούντα του ΠΑΣΟΚ και του κεφαλαίου είναι πιο έντονη από ποτέ. Έχει έρθει η ώρα να εμφανιστεί στους δρόμους και τις κινητοποιήσεις, στους χώρους δουλειάς και της εκπαίδευσης , ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα σωματείων, επιτροπών αγώνα, ανέργων και μεταναστών που θα παλέψει μέχρι την τελική νίκη , μέχρι να διώξουμε την χούντα κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, μέχρι να ανατρέψουμε την φασιστική δολοφονική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ !

ΟΛΟΙ ΣΤΗΥΝ ΠΟΡΕΙΑ 6 :00 ΜΜ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ


ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)

http://epanastatikiaristera.blogspot.com/
http://wwwpraxisred.blogspot.com/

Κάλεσμα της ΚΕΑ για μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια


ΚΑΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Η Κίνηση Επαναστατικής Αριστεράς καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια καταδίκης της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής.  

ΑΘΗΝΑ: ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 6:00 μ.μ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, 6:00 μ.μ
ΠΑΤΡΑ: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, 6:00 μ.μ
ΒΟΛΟΣ: ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 6:00 μ.μ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!


 ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)

About Me

ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Προβολή πλήρους προφίλ

Αναγνώστες